Tadeusz Dominik Pole III, 1968 r.
TADEUSZ DOMINIK ( 1928 Szymanów – 2014 Warszawa )
Urodził się w Szymanowie. W 1953 ukończył warszawską ASP, na której od 1965 prowadził pracownię malarstwa.. Profesor ASP, wielokrotnie dziekan Wydziału Malarstwa. Studiował u J. Cybisa rozwijając zainteresowanie koloryzmem. Do końca lat 50. tworzył drzeworyty. W połowie lat 50. zaczął malować obrazy abstrakcyjne, zbliżone do informelu. Do lat 70. maluje ekspresyjnie i spontanicznie. Późniejsze obrazy mają bardziej wyraźną, „kontrolowaną” formę. Niezmienną inspiracją była dla artysty natura,jej kolorystyka i bogactwo form. W następnych latach równolegle z malarstwem, uprawiał tkanie gobelinów, zajmował się też ceramiką . Źródłem inspiracji są często mapy, plany miast, fragmenty przypominające graffiti. Uprawia sztukę video. Od polowy lat 90. twórczość Tomasza Dominika wzbogaciła technika komputerowa. W roku 1956 reprezentował polskie malarstwo na Biennale w Wenecji. W 1973 otrzymał Nagrodę im. Jana Cybisa. W 1979 roku otrzymał tytuł profesora. Tadeusz Dominik był jednym z najbardziej oryginalnych twórców współczesnego malarstwa polskiego i wybitnym kolorystą.