Aleksandra Ska mieszka i pracuje w Poznaniu. Od 2013 roku prowadzi Pracownię Rzeźby i Działań Przestrzennych na Akademii Sztuki w Szczecinie. W swojej praktyce artystycznej podważa społecznie i kulturowo ugruntowane modele płciowej tożsamości, afektywnej ekspresji, relacji międzyludzkich i ról życiowych. Instalacje, filmy wideo, obiekty traktuje jako wizualne, a czasem również haptyczne, metafory, których celem jest przekształcenie społecznych i kulturowych wzorców myślenia i działania. W swoich ostatnich dziełach podjęła konfrontację z mitem produktywności jako kategorią oceny ludzi (Bezproduktywna), poddała refleksji represjonowania oraz perwersyjności dotyku w sztuce i życiu codziennym (Obiekt w Posiadaniu) oraz eksplorowała funkcje intensywnych uczuć jak miłość i nienawiść. W projekcie Pandemia zmierzyła się z globalnym zagrożeniem zabójczą chorobą, nie przez spektakularne wyobrażenia, lecz przez prezentację naukowych dowodów, które okazują się fikcją. Nawet jeśli dowody są fikcyjne, to zaświadczają o tym, że pandemia jest nieunikniona.
Je prace były prezentowane na wielu wystawach zbiorowych ― ważniejsze z nich to: Passing-time, https://www.passing-time.org/about (2021), Bezludzka Ziemia w ramach Projektu Plastyczność Planety, CSW Zamek Ujazdowski (2019), Warszawa; Poza zasadą przyjemności. Afektywne operacje, Narodowa Galeria Sztuki Zachęta, Warszawa (2017), Forming in the Pupil of an Eye, Kochi-Muziris Biennale, Indie, (2016), Stan życia. Polska sztuka współczesna w kontekście globalnym, National Art Museum of China Pekin, (2015), Kanibalizm. O zawłaszczeniach w sztuce, Narodowa Galeria Sztuki Zachęta, Warszawa (2015), Korespondencje. Sztuka Nowoczesna i Uniwersalizm Muzeum Sztuki Ms2 w Łódź, (2013), Ciepło/Zimno – Letnia miłość, Narodowa Galeria Sztuki Zachęta, Warszawa (2006), Voyage Sentimental w ramach Mediations Biennale, Muzeum Narodowe w Poznaniu (2008), Kolekcja Sztuki ⅩⅩ i ⅩⅩⅠ wieku szkic 3: poza zasadą rzeczywistości, Muzeum Sztuki w Łodzi (2008). Jej ważniejsze indywidualne wystawy to: Object in Mirror Are Closer than They Appear, Galeria Piekary, Poznań (2009), Kitchen Dynamite, Office d’art contemporain, Brussels, Belgium, (2010), Pandemia, Galeria Piekary, Poznań (2015). Trzykrotna stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W 2011 roku otrzymała pobyt rezydencjonalny w Egon Schiele Art Centrum w Czechach oraz rezydencję Triangle Art Association, New York City, USA w 2013 roku.
